Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Η αξία της γλώσσας

Η αξία της γλώσσας (και η διαλεκτική του πονηρού λόγου)

«Στην ανθρωπότητα θα προκύψει αίσιον όταν επαναπροσδιορίσει τη λεκτική σημειολογία της», είπε πριν από 2500 χρόνια ο στοχαστής της Ελέας, Παρμενίδης. «Βρισκόμαστε σε ένα σύγχρονο πύργο της Βαβέλ, μιλάμε το ίδιο αλλά δεν καταλαβαινόμαστε, φτιάχνουμε προτάσεις αλλά δεν ξέρουμε τι σημαίνει η κάθε λέξη», επανέλαβε πριν από λίγα χρόνια ο Βιντγκενστάιν, ο άνθρωπος που τίναξε το μαθηματικό οικοδόμημα της γλώσσας στον αέρα, τιθέμενος ο εισηγητής της απλουστευμένης λογικής

Πάμε όμως από την αρχή, στον Παρμενίδη, ο οποίος έκλεισε τη φυσικο-κεντρική θεώρηση της Ιωνικής φιλοσοφίας, βάζοντας έναν αόρατο μεταφυσικό ογκόλιθο στο κέντρο της που κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει, ανάγοντας τη γλώσσα ως πρωταγωνιστή και όχι ουραγό της σκέψης. Όλη η φιλοσοφία, λέει έμμεσα ο Παρμενίδης, είναι έρευνα της γλώσσας, κατά την οποία, αν θες να μιλάς σωστά βούτηξε τη γλώσσα στο μυαλό σου, αν όμως θέλεις να μάθεις την αλήθεια, βούτηξε με το μυαλό σου στη γλώσσα.

Νευροηθική είναι η κοινή Λογική

Μερικά ζητήματα στη νευροηθική είναι θέματα που είναι απλά όσο και η κοινή λογική. Ας υποθέσουμε ότι η εγκεφαλική απεικόνιση ενός συμμετέχοντος σε μία μελέτη αποκάλυψε, χωρίς να το περιμένουμε, μια εγκεφαλική ανωμαλία, π.χ. έναν όγκο. Ή φανταστείτε ότι κάποιος που έκανε ένα νευρογενετικό έλεγχο βρέθηκε ότι διαθέτει μία μετάλλαξη που τον κάνει ευαίσθητο στην εκδήλωση μιας νευροεκφυλιστικής νόσου.

Σε ποια περίπτωση, θα πρέπει να γνωρίζει την αλήθεια; Η κοινή λογική λέει ότι η ευθύνη θα έπρεπε να περάσει στον άνθρωπο, που από την αρχή θα έπρεπε να ερωτηθεί αν θέλει να γνωρίζει σχετικές ιατρικές πληροφορίες που πιθανώς θα προκύψουν κατά την εξέταση. Ωστόσο, η απαραίτητη έγγραφη συγκατάθεση μπορεί να είναι μία αστεία υπόθεση.

Aν θέλεις να μάθεις την αλήθεια

Όλη η φιλοσοφία, λέει ο Παρμενίδης, είναι η έρευνα της γλώσσας, κατά την οποία, αν θες να μιλάς σωστά βούτηξε την γλώσσα στο μυαλό σου, αν όμως θέλεις να μάθεις την αλήθεια, βούτηξε με το μυαλό σου στην γλώσσα.

@Ηω Αναγνώστου





Αλλάζοντας της συνήθειες

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αλλάξουμε τις κακές συνήθειες που στέκονται μπροστά μας και μας φράζουν τον δρόμο για μια γερή και υγειη ζωή; Μπορούμε να συν τρίψουμε τις επιθυμίες των συνηθειών μας; Ναι μπορούμε. Μάθετε πως, με απλά βήματα.

Μπορούμε να τις εξαφανίσουμε για ζήσουμε μια υγιή ζωή, πιο ευτυχισμένη. Πως είναι δυνατόν συνεχώς οι καλύτερες προθέσεις μας που έχουμε για μας να ζήσουμε καλύτερα την ζωή μας να συνθλίβονται από τις επιθυμίες της συνήθειας μας συνεχώς; Θέλουμε να είμαστε πιο συγκεντρωμένοι , να τρώμε πιο υγιεινά, να κόψουμε το κάπνισμα, άλλα πολύ απλά δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Η απάντηση βρίσκετε σε κάτι πολύ απλό αλλά συνήθως οι άνθρωποι δεν το έχουν υπόψη τους.

Δεν ξέρουμε πως να αντιμετωπίσουμε την βαρεμάρα και το στρες με έναν υγιεινό τρόπο. Οι άσχημες συνήθειες που έχουμε δημιουργήσει έρχονται να τα καταπολεμήσουν αυτά τα δυο, σκεφτείτε ας πούμε συνήθειες που έχετε να καταπολεμήσετε την βαρεμάρα η το άγχος δεν είναι το πιο λογικό να βρίσκονται στην παρακάτω λίστα;

Νευροηθική: Σε ποιον ανήκει η ευθύνη;

Οι προηγμένες τεχνικές απεικόνισης και η αποκάλυψη της ηλεκτροχημικής λειτουργίας του εγκεφάλου ξεκλειδώνουν για τους επιστήμονες τα μυστικά του. Νέοι ορίζοντες ανοίγονται για παρεμβάσεις στο όργανο που καθορίζει την οντότητα και τις πράξεις μας. Ποιος θα χαράξει τα όρια της ιατρικής δεοντολογίας και της ατομικής ευθύνης;

Ο ηλεκτροχημικός υπολογιστής που δεν είναι άλλος από τον εγκέφαλό μας κρύβει πολλά μυστικά. Η αλματώδης πρόοδος των νευροεπιστημών φέρνει στο φως όλο και περισσότερα από αυτά, καλλιεργώντας ελπίδες σε ασθενείς αλλά και φόβους αφού ανοίγει την πόρτα σε μια νέα εποχή «ντοπαρισμένων» εγκεφάλων.Τον Αύγουστο του 1966 έγινε στις ΗΠΑ ένα από τα χειρότερα φονικά στην ιστορία της χώρας. Ο Τσαρλς Γουίτμαν σκότωσε τη σύζυγό του και τη μητέρα του και στη συνέχεια ανέβηκε σε ένα ψηλό κτίριο στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και άρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως ρίχνοντας 14 ακόμη άτομα νεκρά προτού πέσει και ο ίδιος νεκρός από τα πυρά της Αστυνομίας.

Επιστήμονες «βλέπουν» τα όνειρά μας μέσω υπολογιστή

Ιάπωνες νευροεπιστήμονες ανακοίνωσαν ότι κατάφεραν να «δουν» σε ένα βαθμό τα όνειρα ανθρώπων με τη βοήθεια υπολογιστών, κάνοντας ένα ακόμα βήμα για αυτό που μερικοί θεωρούν μεγάλο επίτευγμα και άλλοι μεγάλο εφιάλτη: κάποια στιγμή τα μηχανήματα θα μπορούν να «διαβάζουν» τα όνειρα του καθενός.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Γιουκιγιάσου Καμιτάνι των Εργαστηρίων Υπολογιστικής Νευροεπιστήμης ATR στο Κιότο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Science, σύμφωνα με το BBC (δείτε το σχετικό βίντεο), χρησιμοποίησαν την απεικονιστική τεχνική της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI), σε συνδυασμό με ειδικό λογισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή, και κατόρθωσαν να «διαβάσουν» με ποσοστό ακρίβειας 60% τις ονειρικές εικόνες που οι εθελοντές του πειράματος έβλεπαν, καθώς κοιμούνταν.

Μπορεί ο «πατέρας» της ψυχανάλυσης Ζίγκμουντ Φρόιντ να έδινε τεράστια σημασία στα όνειρα, όμως το γιατί ονειρεύονται οι άνθρωποι παραμένει ακόμα μυστήριο για την επιστήμη. «Δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτε για τη λειτουργία του ονείρου» παραδέχτηκε η νευροεπιστήμονας Μασάκο Ταμάκι.

Θα έφτιαχναν οι θεοί έναν κόσμο με τόση δυστυχία;

Οι μαθητές του Κήπου αρνούνται κάθε θεία παρέμβαση στη δημιουργία του κόσμου και κάθε τελολογική ερμηνεία:

«Λοιπόν, μέσα σ’ ετούτο το αχανές μήκος και πλάτος και ύψος, υπάρχει χώρος για την άπειρη ποσότητα ατόμων που -παρ’ ότι τα χωρίζει το κενό- συνδέονται μεταξύ τους και σχηματίζουν τις ενώσεις από τις οποίες αποτελούνται οι μορφές όλων των πραγμάτων που εσείς νομίζετε πως δεν μπορούν να δημιουργηθούν παρά μόνο με τη βοήθεια φυσερών και αμονιών, και μας φορέσατε σαμάρι έναν Αιώνιο Αφέντη που πρέπει μέρα νύχτα να τον φοβόμαστε· γιατί ποιος δεν θα φοβόταν έναν θεό που ανακατεύεται παντού, που προβλέπει, προνοεί και παρατηρεί τα πάντα, και κρίνει πως τον αφορά το κάθε τι;

Συνέπεια της θεολογίας αυτής, πριν απ’ όλα υπήρξε το δόγμα σας της Αναγκαιότητας ή της Ειμαρμένης· η θεωρία σας ότι κάθε συμβάν είναι αποτέλεσμα μιας αιώνιας αλήθειας και ότι αποτελεί μέρος μιας αδιάσπαστης αλυσίδας αιτιοτήτων. Όμως τι αξία μπορεί να έχει μια φιλοσοφία που νομίζει ότι το κάθε τι συμβαίνει γιατί έτσι είναι γραμμένο από τη μοίρα; Αυτά τα πιστεύουν οι γριές, και μάλιστα οι αμόρφωτες γριές!

H Εμπάθεια

H Εμπάθεια (μέσα από ένα έργο του Ομήρου)

Ο Όμηρος μέσα από δυο έργα, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, κάνει ένα σχολειό ζωής. Στην Ιλιάδα καταλήγει ότι τις πόλεις τις παίρνουν με σύμβολα οι πονηροί, βασισμένοι στο άλογο του ενστίκτου. Στην Οδύσσεια εξετάζει το ταξίδι του πρωταγωνιστή της ζωής, ταξιδευτή ανθρώπου.

Ένας σταθμός του ταξιδιού, του πρωταγωνιστή Οδυσσέα, ο οποίος έχει ξεκινήσει σαν δευτεραγωνιστής στην Ιλιάδα, είναι και η συνάντησή του με τον Κύκλωπα, ο χώρος του οποίου μπορεί να λεχθεί και «προ-πλατωνική σπηλιά». Εκεί, το ανθρωπόμορφο κτήνος που έβλεπε τη ζωή με το ένα μάτι, μη στερεοσκοπικά, και έτρωγε ζωντανούς ανθρώπους, συμβολίζει, κατ εμέ, το Δόγμα και την Εμπάθεια.

Η ιστορία είναι λίγο - πολύ γνωστή, και αναφέρω «λίγο – πολύ» όσον αφορά τις επεκτάσεις της. Το τυπικό πλαίσιο είναι σαφώς γνωστό. Όταν ο Πολύφημος αρχίζει και τρώει τους συντρόφους του Οδυσσέα, εκείνος τον μεθάει και όταν κοιμάται του σβουρίζει στο ανεγκέφαλο μάτι ένα παλούκι, το οποίο έχει πελεκήσει τα βράδια καθώς το κτήνος του έχει πει πως λόγω της προσφοράς του κρασιού θα τον φάει τελευταίο. Το κτήνος φυσικά δεν σκοτώνεται, γιατί δύσκολα σκοτώνονται οι ανεγκέφαλοι.