Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Η έννοια της γνώσης στις επιστήμες

Μία από τις κυριότερες βάσεις των επιστημών είναι η έννοια της γνώσης. Πιο γενικά, οι γνώσεις αποτελούν το πρώτο πρίσμα της επιστήμης με το οποίο ασχολείται η μελέτη που θα οδηγήσει στην ερμηνεία τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο, βλέπουμε ότι υπάρχει μία αναλογία με το στόχο στον τομέα της στρατηγικής. Και οι γνώσεις και οι στόχοι, τουλάχιστον παραδοσιακά, είναι οι αρχές μιας θεωρίας και κατά κάποιο τρόπο δεν ανήκουν σ’ αυτήν. Η εξέλιξη της θεωρίας είναι μεταγενέστερη και δεν μετατρέπει την αρχική γνώση, αν και η ερμηνεία της είναι όντως διαφορετική. Αυτή η ιδέα είναι όμως αληθινή;

Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να επισημάνουμε ότι κατανοούμε μόνο ό,τι μπορούμε και προπαντός βλέπουμε μόνο ό,τι κατανοούμε. Το ίδιο αντικείμενο μπορεί όχι μόνο να ερμηνευτεί διαφορετικά, αλλά είναι όντως διαφορετικό όταν το κοιτάζουν διαφορετικά άτομα: η γνώση του αντικειμένου εξαρτάται από το επίπεδο του ερευνητή. Κοιτάζοντας την ίδια φόρμουλα, δεν βλέπουμε τα ίδια πράγματα. Και μ’ αυτή την έννοια, αντιλαμβανόμαστε τη μη αντικειμενικότητα της γνώσης. Και υπάρχει συσχετισμός με τον όρο θεωρία. Το τι θεωρώ είναι αυτό που ερμηνεύω.

Άρα, η γνώση είναι ένα πολύπλοκο κατασκευαστικό σύμπλεγμα ερμηνειών. Διότι υπάρχει μια συστηματική οργάνωση του συνόλου. Και σ’ αυτό το σύνολο ανήκει και η αντίληψή μας διότι διαμορφώνεται κι αυτή με την εξέλιξη των γνώσεων. Αν αρχικά η γνώση μας είναι αλγοριθμική, στο τέλος της διαδικασίας μπορεί να γίνει ολική ή ακόμα και ολιστική, αν καταλάβουμε την ουσία της δομής που μελετούμε.

Πώς θα απαλλαγείτε απ΄την δυστυχία

Ο Ντοστογιέφσκι δήλωνε ότι «είσαι δυστυχισμένος επειδή δεν αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι ευτυχισμένος».

Το ζήτημα της ευτυχίας έχει προκαλέσει πολλές απαντήσεις και έχει ξυπνήσει ακόμα περισσότερες αμφιβολίες. Υπάρχει τελικά ευτυχία; Και αν ναι ποιος τι ορίζει; Τι σημαίνει ευτυχία;

Πρόκειται για ένα συναίσθημα χαράς που το προκαλεί κάτι το εξωτερικό ή είναι κάτι που μοιάζει περισσότερο με μια κατάσταση εσωτερικής γαλήνης και ισορροπίας;  Πώς μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι είναι ευτυχισμένος αν δεν ξέρω τι σημαίνει η ευτυχία;

Κάποιες φορές απλώς δεν βλέπουμε αυτό που συμβαίνει γύρω μας γιατί είμαστε υπερβολικά απασχολημένοι με το να βρούμε την ευτυχία μακριά από μας ή με το να ρωτάμε γι΄αυτή. Και το πιο παράδοξο είναι ότι και μόνο το να διερωτόμαστε αν είμαστε ευτυχισμένοι μας κάνει να νιώθουμε πιο δυστυχείς.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή έχουμε ορίσει ένα συγκεκριμένο μοντέλο ευτυχούς ανθρώπου. Όλοι λοιπόν κάνουμε τα πάντα για να του μοιάσουμε. Να πλησιάσουμε όσο πιο κοντά γίνεται στο μοντέλο αυτό.

Οι χάκερ απειλούν το «Διαδίκτυο των Πραγμάτων».

Οι χάκερ που ως τώρα «είχαν στο μάτι» υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα, αργά ή γρήγορα θα αρχίσουν να στρέφουν την προσοχή τους σε όλο το λεγόμενο «Διαδίκτυο των Πραγμάτων», δηλαδή σε κάθε «έξυπνη» συσκευή διασυνδεμένη στο Ίντερνετ, από το ψυγείο της κουζίνας μέχρι την οδοντόβουρτσα του μπάνιου και τα ψηφιακά γυαλιά που θα φοράμε στο μέλλον.

 Η προειδοποίηση έρχεται από ειδικούς στο χώρο της κυβερνο-ασφάλειας με αφορμή τη φετινή μεγάλη διεθνή έκθεση ηλεκτρονικών CES στο Λας Βέγκας των ΗΠΑ, που μόλις ολοκληρώθηκε και στην οποία το «Ίντερνετ των Πραγμάτων» κατείχε κεντρική θέση.

Οποιαδήποτε συσκευή, τώρα ή στο μέλλον, έχει online διασύνδεση (πέρα από ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ταμπλέτες ή «έξυπνα» κινητά), αποτελεί μέρος του συνεχώς διευρυνόμενου «διαδικτύου των πραγμάτων». Όσο τα ρούχα, τα σπίτια, οι χώροι εργασίας (γραφεία και εργοστάσια), γενικότερα οι ιδιωτικοί και οι δημόσιοι χώροι γίνονται όλο και πιο «έξυπνοι», τόσο το «διαδίκτυο των πραγμάτων» θα επεκτείνεται και η ψηφιακή επικράτειά του θα καλύπτει ολοένα μεγαλύτερη έκταση, γεγονός που θα την καθιστά όλο και πιο θελκτικό στόχο για τους χάκερ.

Μου αρέσει να περπατάω...

-Μου αρέσει να περπατάω στη βροχή, γιατί κάνεις δε βλέπει τα δάκρυα μου..

-Μου αρέσει να…. περπατάω στην ομίχλη, γιατί κανένας δε βλέπει ότι καπνίζω…

-Έμενα μου αρέσει να περπατάω γενικά, γιατί η βενζίνη έχει φτάσει 2 ευρώ το λίτρο...

Δηλώνω απερίφραστα...

«...Δηλώνω απερίφραστα σε όλους τους μικρόμυαλους –και, κατ’ επέκταση, στενόμυαλους– ανθρώπους εκεί έξω (αν και δεν το θεωρώ πιθανό να διαβάζουν αυτές τις γραμμές):

»Κυρίες και κύριοι, το Σύμπαν (το Συν-Παν, δηλαδή Τα Πάντα ΚΑΙ Κάτι Παραπάνω Από Τα πάντα), είναι τόσο τιτάνια αχανές και τεράστιο, τόσο άπειρο και αφάνταστα αιώνιο, που έχει αρκετό Χώρο και Χρόνο ώστε να δικαιώσει όλες τις υποθέσεις που μπορεί να συλλάβει ανθρώπινος ή εξωανθρώπινος νους!