Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Ο έρωτας είναι η ασθένεια της ψυχής

Πρέπει να εξετάσουμε έναν τελευταίο μύθο που βρίσκουμε μέσα στο Συμπόσιο, ένα μύθο που περικλείνει βαθιές σημασίες σε κρυπτική μορφή. Πρόκειται για μια ειδική εκδοχή περί της γεννήσεως του θεού Έρωτα.

Όταν γεννήθηκε η Αφροδίτη, οι θεοί έκαναν ένα συμπόσιο στον κήπο του Δία. Ο Πόρος, ο οποίος συμμετείχε στο συμπόσιο, μέθυσε και αποκοιμήθηκε. Τότε η Πενία, που είχε έρθει για να ζητιανέψει και δεν την είχαν αφήσει να ‘μπει στον κήπο, επωφελήθηκε από την κατάστασή του και έκανε τον Πόρο να συνουσιαστεί μαζί της, σχεδιάζοντας να κάνει ένα παιδί μαζί του. Αυτό το παιδί ήταν ό Ερως. Διάφορες ερμηνείες αυτού του μύθου έχουν επιχειρηθεί.

Οι τρεις προϋποθέσεις για το ολοκλήρωμα της αρετής

Για το απόλυτο ολοκλήρωμα της αρετής πρέπει να συντρέχουν τρεις προϋποθέσεις:
η φύση, ο λόγος και η συνήθεια.

Και ονομάζω λόγο την μάθηση και συνήθεια την άσκηση.

Απαρχές της αρετής υπάρχουν στη φύση του ανθρώπου, η πρόοδος στην μάθηση και η ορθή χρήση στη μελέτη και οι εκτροπές από αυτήν σε όλα...

Σε όποιο από αυτά υστερήσει η αρετή, ως προς αυτό είναι φυσικό να χωλαίνει.
Γιατί η φύση χωρίς την μάθηση είναι τυφλή, η μάθηση πάλι χωρίς την φύση είναι ελλιπής και η άσκηση χωρίς αυτά τα δύο είναι ατελής.

Γιατί πρέπει να διαβάζουμε βιβλία...

Γιατί σαν την μυρωδιά από φρεσκοαγορασμένο βιβλίο δεν υπάρχει, ίσως να συγκρίνεται με αυτή του φρέσκο-ψημένου ψωμιού...

Γιατί διαβάζοντας βιβλία δημιουργούμε μια προσωπική βιβλιοθήκη που περιγράφει και εμάς αλλά και τις φάσεις που έχουμε περάσει στη ζωή μας.
Γιατί καλλιεργούμε την φαντασία μας! Oι εικόνες που είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε με το μυαλό μας δεν συγκρίνονται με καμία ταινία του Hollywood.
Γιατί με ένα βιβλίο δεν μπορείς να είσαι παθητικός θεατής όπως με μια ταινία, ή το διαβάζεις και είσαι απόλυτα εκεί ή όχι.

Γιατί «ένα βιβλίο είναι ένας καλός φίλος» σύμφωνα με τον Ζακ - Ανρί Μπερναρντέν ντε Σεν Πιερ, για άλλους είναι ο σκύλος.
Γιατί «Η ανάγνωση των καλών βιβλίων είναι σαν τη συνομιλία με τους τελειότερους ανθρώπους του παρελθόντος». (Ρενέ Ντεκάρτ)
Γιατί ερχόμαστε κοντά με άτομα (τους συγγραφείς) και μοιραζόμαστε στιγμές μαζί τους.

Γιατί πάντα φανταζόμουνα, όπως και ο Χορχέ Λούις Μπόρχες, ότι ο Παράδεισος θα είναι ένα είδος βιβλιοθήκης άρα όσοι κατευθυνθούν προς τα εκεί θα πρέπει να είναι καλά προετοιμασμένοι.
Γιατί όταν διαβάζουμε η μοναξιά δεν υπάρχει

Τα τρία κακά της μοίρας μας.

Την αιτία της παράλογης άρνησης των προφανών πραγμάτων που λέμε μου την εξήγησε πρόσφατα ένας καλός φίλος, με μια βασική αρχή της κοινωνικής ψυχολογίας: «Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αποδεχθούν τίποτε που αντιτίθεται στα στερεότυπά τους». 

Με την αρχή αυτή, λοιπόν, προσπαθώ να κατονομάσω τα τρία κύρια στερεότυπα που καθορίζουν τη νεοελληνική μυθική σκέψη, μη αφήνοντάς μας, στην κρίσιμη ώρα, να δούμε κατάματα την αλήθεια.

Κρίση VS Διατροφής

Αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες στην Ευρωπαϊκή Μεσόγειο εν μέσω της οικονομικής κρίσης έρχεται να φανερώσει νέα ιταλική μελέτη.

Η Μεσογειακή διατροφή αν και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύ δημοφιλής διεθνώς κ συνεχώς νέες επιστημονικές έρευνες επιβεβαιώνουν τα οφέλη που παρέχει στην υγεία για ποικίλες παθήσεις (καρδιά, καρκίνος, διαβήτης κ.α.), η μελέτη των Ιταλών δείχνει πως πολλοί είναι αυτοί, ιδίως μεταξύ των πιο φτωχών, που δεν ακολουθούν την Μεσογειακή διατροφή, επειδή τη θεωρούν ακριβή, ιδίως εν μέσω της πρόσφατης οικονομικής κρίσης.

 Όπως αναφέρουν οι Ιταλοί επιστήμονες, αυτό το κατ' εξοχήν υγιεινό μοντέλο διατροφής φαίνεται να τρίζει υπό το βάρος της κρίσης.

Μοβ… πατάτα!

Νέο είδος πατάτας εμφανίστηκε στην Αγγλία. Η «μοβ μεγαλοπρέπεια» (Purple Majesty), όπως ονομάστηκε η νέα αυτή ποικιλία, χαρακτηρίζεται από το έντονο χρώμα της και περιέχει έως και δέκα φορές περισσότερα αντιοξειδωτικά, τις ανθοκυανίνες, σε σύγκριση με τις λευκές πατάτες.

Η ιδέα για την καλλιέργεια της πατάτας ήρθε από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο και οι ερευνητές του υποστηρίζουν, ότι παρά την ιδιαίτερη εμφάνιση της, δεν είναι γενετικά τροποποιημένη (λέμε τώρα).

Χρυσάνθεμο:το λουλούδι της ευτυχίας

Ένα από τα πιο δημοφιλή ανθοκομικά φυτά του φθινοπώρου είναι το χρυσάνθεμο. Θεωρείται ως το λουλούδι του Νοεμβρίου, ωστόσο στην Ελλάδα το συναντάμε και με το όνομα Αγιοδημητριάτικο αλλά και Οκτωβρίνι μιας και βρίσκεται σε πλήρη άνθηση τις ημέρες της γιορτής του Αγ.Δημητρίου τον μήνα Οκτώβριο. 

Την ονομασία του την πήρε γύρω στο 1753 από τον γνωστό βοτανολόγο Λιναίο, ο οποίος την εμπνεύστηκε από τις ελληνικές λέξεις χρυσός (το αρχικό χρώμα των λουλουδιών) και άνθος που σημαίνει λουλούδι. Στην Ελλάδα είναι γνωστό και ως Παρθενούλι ή Παρθένιο, ονομασία την οποία συναντάμε σε αναφορές του Διοσκουρίδη.

Πρόκειται για πολυετές φυτό ζωηρής βλάστησης το οποίο κατάγεται από την Κίνα ή, κατ' άλλους, από την Ιαπωνία· πρώτοι οι Ολλανδοί το έφεραν στην Ευρώπη τον 17ο αιώνα όπου και καλλιεργείται έως τις ημέρες μας. Ανήκει στην οικογένεια των Asteraceae, το άνθος του είναι σύνθετο και υπάρχει σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, ενώ το πυκνό φύλλωμα τους είναι σκουροπράσινο με χαρακτηριστικά λογχοειδή και πριονωτά φύλλα.

Το χρυσάνθεμο πολλαπλασιάζεται με σπόρο και με μοσχεύματα. Το ύψος του ξεκινά περί τα 20 εκατοστά αλλά ξεπερνά το 1,5 μέτρο ανάλογα με την ποικιλία και την ποιότητα του εδάφους προτιμά έδαφος αφράτο, πλούσιο σε οργανική ουσία και με καλή στράγγιση,...

Αμαζόνιος:Ο πνεύμονας της Γης

Στο δάσος του Αμαζονίου, το μεγαλύτερο σε έκταση δάσος στον κόσμο, υπάρχουν 390 δισεκατομμύρια δέντρα από 16.000 διαφορετικά
είδη, σύμφωνα με μια πρώτη καταμέτρηση που πραγματοποιήθηκε έπειτα απ δέκα χρόνια έρευνας.

Όμως τα μισά απ αυτά τα δέντρα ανήκουν σε 227 είδη, διευκρινίζουν οι συντάκτες της έρευνας που δημοσιεύθηκε στo  αμερικανικό περιοδικό Science.

Ἐπὶ σκηνῆς

Ἡ θάλασσα- πῶς ἔγινε ἔτσι ἡ θάλασσα;
Ἄργησα χρόνια στὰ βουνὰ-
μὲ τύφλωσαν οἱ πυγολαμπίδες.

Τώρα σὲ τοῦτο τ᾿ ἀκρογιάλι περιμένω
ν᾿ ἀράξει ἕνας ἄνθρωπος
ἕνα ὑπόλειμμα, μιὰ σχεδία...

Μὰ μπορεῖ νὰ κακοφορμίσει ἡ θάλασσα;

Ἕνα δελφίνι τὴν ἔσκισε μία φορὰ
κι ἀκόμη μιὰ φορὰ
ἡ ἄκρη τοῦ φτεροῦ ἑνὸς γλάρου.

Πετάνε στην Αθήνα

Ο Αθηναίος επιχειρηματίας βρίσκεται στο Κιλκίς για δουλειές και μπαίνει στο ΤΑΞΙ ενός Ποντίου Ξεκινάνε για τον προορισμό τους αλλά ο πόντιος ταξιτζής οδηγεί πολύ αργά, με 20 χμ / ώρα.
- «Πάτα» το λίγο ρε φίλε του λέει ο επιχειρηματίας, πως πας έτσι; Στην Αθήνα τα ταξί «πετάνε» !

Ο πόντιος ταξιτζής αυξάνει τη ταχύτητα σε 30 χμ/ ώρα. Ο εκνευρισμός του Αθηναίου επιχειρηματία μεγαλώνει: - Ρε φίλε, θα χάσω το ραντεβού ! «Πάτα» το λίγο σου λέω. Σαν κότες πάμε. Στην Αθήνα τα ταξί «πετάνε»  Παρά τις επανειλημμένες παρατηρήσεις και παροτρύνσεις φυσικά ο πόντιος ταξιτζής δεν συμμορφώνεται και εξακολουθεί να οδηγεί αργά.

Ο κόσμος μας, ένα ανεξερεύνητο μέρος

Νομίζω πως το πιο πολύπλευρο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος, είναι ο ίδιος ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται τα πράγματα. Είναι πολύ περιορισμένος και πολύ δεδομένος για να είναι αποτελεσματικός.

Ο μέσος άνθρωπος που περπατά στον δρόμο, έχει σκυμμένο το κεφάλι και κοιτά το πεζοδρόμιο, ή το βλέμμα του είναι χαμένο κάπου ανάμεσα στα πράγματα που το απασχολούν και στην εικόνα που καλλιεργεί για τον εαυτό του.

Τρομάζω όταν αντικρίζω τα κενά βλέμματα των ανώνυμων περαστικών. Δεν περπατούν στον κόσμο, περπατουν στον κόσμο τους. Μια συγκεκριμένη διαδρομή, απόλυτα προβλέψιμη, φτωχή από οράματα, ικανοποιημένη με τις λίγες πληροφορίες της οδοσήμανσης.

Ενας παρατηρητικός και ανοιχτόμυαλος άνθρωπος, μπορεί να περπατά για πολλές ώρες στο δρόμο, μαγεμένος από το πλήθος των πραγμάτων που μπορεί να παρατηρεί γύρω του, από την ανεξάντλητη εκπομπή μηνυμάτων που δέχεται από παντού, ακόμη και από τα πιο ελάχιστα πράγματα.

Η κατανόηση και η επεξεργασία αυτών των μηνυμάτων είναι καθοριστική για την εξέλιξη του ανθρωπίνου είδους και για την κατανόηση των μυστηρίων που μας περιβάλλουν.